[FIC] Kimetsu no Yaiba (OC) ทูตมรณะคนสุดท้าย

หมายเหตุ : 

เนื่องจากนิยายเรื่องนี้อาจมีส่วนของเนื้อหาที่ค่อนข้างอ่อนไหวในหลากหลายรูปแบบ  ขอแจงรายละเอียดดังนี้

1. Origin Character : ในฟิคนี้มีผู้ดำเนินเรื่องเป็นตัวละครที่ผู้เขียนสร้างขึ้นเอง หรือ OC 

2. เหตุการณ์เกิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่น ยุคไทโช (ช่วง ค.ศ. 1912-1926) มีการกล่าวอ้างอิงถึงเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ เช่น สงครามโลก หรือ การกบฏในไทโช เป็นต้น แต่ไม่ได้อ้างอิงถึงเหตุการณ์ สถานที่ หรือตัวบุคคลที่เกิดขึ้นจริง (ไม่ได้ลงลึกมาก)

3. Out Of Character (OOC) : ตัวละคร "อาจ" มีบุคลิกไม่ตรงกับต้นฉบับ (ทั้งอนิเมะและมังงะ)

4. Violence (ความรุนแรง) : ทั้งคำพูด การกระทำ การเข่นฆ่าและเลือด ไม่สมควรลอกเลียนแบบ

5. Patriarchy (ปิตาธิปไตย) : สถานะเพศหญิง ยังคงมีการถูกจัดเป็นรองในยุคสมัย (แต่ตัวละครหญิงส่วนมากต่อต้าน)  

6. Sexual harrassment  : การกระทำคุกคามทางเพศ เป็นเรื่องเล่าที่สมมุติขึ้น และตัวละครหลักฝ่ายดีทุกคน/ตนในเรื่องตระหนักรู้และไม่สนับสนุน 

7. Domestic violence : ความรุนแรงภายในครอบครัว เช่น กรณีคู่พ่อลูกเรนโกคุ เป็นต้น

8. Rate เหวี่ยงดั่งแท่งพาราโบรา : ขึ้นอยู่กับเนื้อหาในแต่ละตอน หากเกินข้อกำหนดของเด็กดี จะทำการย้ายลงในสาขา Readawrite 

9.  แม้จะเป็นแฟนฟิคชั่น แต่ผลิตผ่านหัวใจ หยดเลือดและหยาดเหงื่อ ฉะนั้นจึงอยากจะบอกว่าไม่ใช่เพียงแค่ผึ้ง แต่ทุกๆ ผลงานของสายผลิต จำเป็นต้องใช้กำลังกายและแรงใจในการขับเคลื่อน 

ถ้าเลือกอ่าน ผึ้งจะถือว่าเข้าใจ และรับเงื่อนไขตกลงตามนี้ หากไม่พร้อม/ไม่ยินยอม ต่อคำเตือนที่กล่าวถึง แนะนำให้กดปิด

หากมีประเด็นเนื้อหาในตอนชวนให้รู้สึกขัดใจ หรืออึดอัดใจ สามารถพูดคุยกันได้นะครับ 

Hope You Enjoy

เธอ คือ หนึ่งในเหยื่อของโศกนาฏกรรมบนโลกบิดเบี้ยวที่ถูกชักนำจาก "อสูร"

ชีวิตที่ขับเคลื่อนด้วยความโกรธแค้นนั้น ไม่ใช่เรื่องโหดร้ายเท่ากับสิ่งที่มันเคยเป็น

แม้ไม่อาจรู้นาม หรือ ใบหน้าที่แท้จริง หากแต่ครั้งหนึ่งมันก็เคยมีฐานะเป็นถึง "ท่านพ่อ"

และเธอเชื่อสุดใจว่าไอ้ผีห่านั่น คือ คิบุซึจิ มุซัน

ทุกท่านโปรดอย่าได้กังวล 

นี่ไม่ใช่เรื่องราวน้ำเน่าเรียกน้ำตาประหนึ่งละครหลังข่าว เป็นเพียงแค่การเดินทางสั้นๆ ของ "ลูกสาว" แสนน่ารักคนหนึ่ง

ผู้แบกรับสายเลือดหยดสุดท้ายของตระกูลนักล่าอสูรเก่าแก่ซึ่งแหลกสลายคามือบิดาคนนั้น

กับการตามล่าสุดระห่ำ ในฐานะ ทูตมรณะคนสุดท้าย ของหน่วยพิฆาตอสูร

รวมถึงการหลบหนี "คู่หมั้น" ผู้ไร้ตัวตนแต่กลับทำตัวสยดสยองเยี่ยงเจ้ากรรมนายเวร

เสาหลักบ้าบออะไร ผีสางชัดๆ!!

"อยากแต่งนักก็เอาหัวมุซันมาสู่ขอซะ!"

. 

 A dancer dies twice 

Once when they stop dancing, and this first death is the more painful.

(Martha Graham)

ผู้ร่ายรำ ตายได้สองครั้ง

และการตายที่เจ็บปวดที่สุด คือคราแรกที่มิอาจเริงระบำ

(แปลโดย ผึ้งเอง)

.

.

.

: HELLO THERE

     กล่าวสวัสดีญาติมิตรแฟนคลับและแฟนด้อมดาบที่ผ่านมาทุกท่าน นักเขียนนามปากกา "อลินนา" เองครับ เรียกกันเองว่า "ผึ้ง" แล้วกันเนอะ  นี่ไม่ใช่ฟิคเรื่องแรกของผึ้งครับ อนึ่งคือ ฟิคนี้คลอดจาก Shortfic ในห้องทดลอง (ลองกดเข้าไปอ่านได้นะ มีหลายด้อมอยู่) 

กาซิบ : อีกหนึ่งช่องทาง สำหรับฉาก "นั้น" นะ

 

TB